Park Narodowy „Ujście Warty” został utworzony w 2001 r. na powierzchni 8037,59 ha. Głównym przedmiotem ochrony jest fauna ptaków, a do podstawowych zadań ochronnych należy utrzymanie warunków siedliskowych w takim stanie, aby zachowana została ich różnorodność. Park przecinają dwa cieki: Postomia (będąca w rzeczywistości na tym odcinku ramieniem dawnej delty Warty, do którego wpada niewielka Postomia) oraz Warta, dzieląca teren parku na część południową i północną. 

Cenniejsza przyrodniczo jest część południowa. Stanowi ona fragment rozległego międzywala, zwanego Kostrzyńskim Zbiornikiem Retencyjnym. Tutaj wał przeciwpowodziowy został oddalony od Warty i zatacza szeroki łuk, zamykający obszar o powierzchni ponad 5 tys. ha. Na powierzchni tej cyklicznie rozlewają się wezbrane wody Warty i Odry, stąd w tej części Parku warunki hydrologiczne cechują się znaczną dynamiką. Długotrwałe i częste podtapianie terenu wykształciło tu tzw. „siedliska otwarte”, czyli pozbawione drzew i krzewów łąki z dużym udziałem płytkich rozlewisk. One właśnie, w kontekście swej atrakcyjności dla ptaków, stanowią główny obiekt ochrony.

Część północna, zwana Polderem Północnym, jest oddzielona od Warty wałem przeciwpowodziowym, dzięki czemu charakteryzuje się stabilnymi warunkami hydrologicznymi. Woda powierzchniowa pochodzi tu z opadów atmosferycznych i odprowadzana jest do Warty za pośrednictwem sieci rowów, kanałów i pompowni. Pomimo większego wpływu człowieka na ukształtowanie krajobrazu, Polder Północny to przestrzeń wielkiej urody. Składają się nań rozległe równiny wilgotnych łąk, kępy drzew i krzewów oraz zwarte połacie leśne. Ze względu na mozaikowatość siedlisk i stabilność hydrologiczną niektóre gatunki zwierząt, zwłaszcza ssaków, znajdują tutaj lepsze warunki życia, niż w części zalewowej. Amator ornitologii doceni wiosenne, okresowe kałuże, wabiące siewkowce oraz lasy i zakrzewienia, gdzie gnieżdżą się m.in. ptaki śpiewające, żurawie, czy bociany czarne. Fakt, że teren ten nie jest zalewany, a także istniejąca sieć dróg, atrakcyjny krajobraz i infrastruktura turystyczna sprawiają, że Polder Północny należy do „lektur obowiązkowych” wizytujących te strony turystów.